وی در منزل خود نیزکه مقابل«مسجد حاج سیّد حسین» قرارداشت،پذیرای شاگردان بود.تعداد این شاگردان البته از چند نفر تجاوز نمی‌کرد.این مکتب‌خانه در حدود سال‌های ۱۲۹۰ ه ش/1330ه ق/1911م دایر بود.

چند سالی پس از آن مکتب‌خانه دیگری نیز در«میدان حاج لطیف (‌میدان امام امروزین)»در‌ محله ی« توی‌ده» دایر شد که «ملّامحمّد حسین راجی» آن‌را اداره می‌کرد.درمکتب خانه‌ها «عم‌جزء(پنجه الحمد)»، کتاب اوّل و دوّم تدریس می‌شد و در کلاس‌های بالاتر «دیوان حافظ »،«بوستان» و «گلستان سعدی» از منابع درسی بودند.

مکتب‌خانه‌ای نیز در سال ۱۳۱۲ ه ش/1352ه ق/1933م در صحن «زیارت شاه‌زاده اسحاق»درمحله ی«بالاده »دایر بوده است. اساتید این مکتب‌خانه که به دعوت «سیّد میرزا جلال‌زادگان»هر‌ روز‌از«بیدگل»به «نوش‌آباد» می‌آمدند‌،«برادران مصباحی»،«سیّد‌تقی» ‌و«سیّد مهدی معلّم» بودند.این مکتب‌خانه حدود دوازده تا پانزده نفر شاگرد داشت. اجرت هفتگی معلّمان پنج ریال بود که ازهر شاگردی مبلغ سه ریال در هفته دریافت می‌شد.

مکتب‌خانه ی«مسجد آقا(امام حسین«ع»امروزین)»در محله ی«توی‌ده»نیزازجمله ی مکتب‌خانه‌های«نوش‌آباد»بود.محل کلاس این مکتب‌ در طبقه ی زیرین همین مسجد بود.آن‌روزها به علّت کمبود کاغذ،شاگردان از لوح حلبی جهت مشق و بازنویسی درس استفاده می‌کردند.

در این دوران البته مردم از تعلیمات معنوی«ملّا آقا حسین»،«ملّا محمد صادق»،«آقاصدرا»و«سیّد میرزا جلال‌زادگان» و … نیز بهره می‌بردند.

در سال ۱۳۱۶ ه ش/1357ه ق/1938م اوّلین مدرسه ی دولتی با نام «محتشم»در محلی که قبلاً «خانه ی دیوان»و مخصوص امور قضایی در«نوش‌آباد» بوده و درسال سیلی تخریب شده بود بنا شد.

پی نوشت ها:
(1)محمّد مشهدی نوش‌آبادی
http://kashannews.net/1392/02/07/%D9%85%DA%A9%D8%AA%D8%A8-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D9%87-%D8%AF/
(2)ویرایش:بابک زمانی پور.