شعار نويسي با طعم ترس
شعار نويسي با طعم ترس
در سال 1357هـ ش/ 1399هـ ق/ 9-1978م كه هم زمان با شروع راه پيمايي هاي« انقلاب اسلامي» بود من در كلاس چهارم ابتدايي در دبستان «(نوبنياد)،پوران دخت (حوريه بازرگان، بنت الهدي صدر)»، «بلداجي » درس مي خواندم. عصر يكي از روزهاي پاييزي بعد از زنگ تفريح دوّم،خانم«اميري» مديرمدرسه مان زنگ تشكيل صف ها را زد وبعد از فروكش كردن همهمه ها ، خطاب به همه ي ما گفت:
روزي به ياد ماندني خردادماه 1353ه ش/1395ه ق/1975م به روايت « آيت الله نادري »
روزي به ياد ماندني خردادماه 1353ه ش/1395ه ق/1975م به روايت « آيت الله نادري »
در سال 1353ه ش/1395ه ق/1975م با روان شاد آقای« محمّد میرزاییان دهكردي» (11/8/1383ه ش/1426ه ق/2005م—11/8/1314ه ش/1354ه ق/1935م مدفون درآرامستان «بهشت دو معصوم شهركرد(دهكرد)») كه قبلا دبيرجانورشناسی دوران تحصیلم در رشته ي« طبیعی» درهنگام تحصيل در سال های 1348-1346 ه ش/1390-1387ه ق/1970-1967م دردبیرستان «محمّدرضاشاه (سیّد جمالالدین اسدآبادی امروز)» بودند، همكار آموزشي شده بوديم .