دعای ما گرفته
«گـــچ که رفیق تختـه است
فــامـــــــــیل با غــبار است
در ســــُــــــــرفه های خانم
دستش میـــــان کار اسـت
تخــــــــــته از این رفــــاقـت
شـــــد روســـیاه و تــــاریک
او رفـــــت تـــــا بــــــــیایــــد
تخـــــــته ســـفید و ماژیک
انـــــــــگار کــــــه دعـــــــای
ما بچّــــــه ها گــــــرفــــــته
چـــــون سُرفه هـــای خانم
همــــــــراه تخــــته رفــته».
شعراز:«مسعودطاهری عضدی».
