پل ارتباطی ما

موسسه خیریه صفا

 

مطالب تصادفی



چه کسی آنلاین است؟

ما 170 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم
×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 529

خاطرات معلّمان /7

توّلد «آوای مدرسه ی محلّی به گویش های «دهکردی» و«بختیاری»» 2

پنج شنبه, 02 فروردين 777 05:03 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم


توّلد «آوای مدرسه ی محلّی به گویش های «دهکردی» و«بختیاری»» 2

«...بر اساس همین پشتکار و تبحّر فراوان که در وی می شد سراغ گرفت ،درهنگام تهیه ی اوّلین کاست آوای محلّی از آن جایی که در آن هنگام  نوازنده ی سُرنا در دسترس گروه حاضر نبودمقرر شد تاایشان ساز سُرنا را شخصا تهیه و قطعات مورد نظر را تمرین وآماده سازی نماید.براین منوال،وی به سرعت سازمناسبی از حیث صدااز نوازنده ی معروف آن سال های استان«استاد حسین حیدری سورشجانی»خریداری و با چندساعت مشق شاگردی نزد ایشان با توّجه به دارابودن استعداد وافر در فراگیری موسیقی توانست به سرعت قطعات مورد نظررا به زیبایی تمام  اجرا وبه عنوان سُرنا نواز گروه ایفای نقش نماید.



سُرنا نوازی زنگ تفریح گونه ایی در کنار فراگیری تارنوازی حرفه ایی اش که سرنوشت او را به طور کامل تغییر داد.

هنوز از ورود وی به رشته ی«باستان شناسی دانشگاه تهران»مدّت زمان زیادی نگذشته بود که چون نوازنده ی سُرنای گروه نمایشی کارگردان توانای«بروجن» آقای «احمد رضا رافعی بروجنی» به علّت قرار داشتن در زمره ی مشمولین نظام وظیفه نمی توانست همراه با گروه خود جهت اجرای تئاتر به کشور«آلمان»عزیمت نماید،قرعه ی فال به نام آقای«غلام رضا قائدی بارده ایی»اصابت نمود،تاوی همراه با این گروه نمایشی وبه عنوان نوازنده ی سُرنای آن  از کشور خارج شود.

خروج وهمراهی که عدم بازگشت ورفیق نیمه ی راه شدن را برای آن پسر سربه زیر و دوست داشتنی از گروه جدامانده،به همراه داشت.تاهمه گان از سر تاسف سری بجنبانند واذعان کنند نوازندگی سُرنا برای او خوش یمن نبوده،زیراباعث شده  است تاازخانواده و دوستانی که بسیار دوستش داشتندودوستشان داشت به چه قیمتی؟؟ کمی بگذرد ودل نبندد!!!

 امیدوارم هرکجا که هست آرامش داشته و خوش باشد،اگرهمان آقای«غلام رضا قائدی بارده ایی»سربه زیر و دوست داشتنی باقی مانده باشد،که گمان نمی کنم،این دورا آسان آوَرَدویا به دست آوَردِه باشد.(2)



«مهدی امیری،
شهرکرد،اسفندماه 1391ه ش».
ویرایش:«بابک زمانی پور».



پی نوشت ها:

(1) اشعار سراییده شده جهت استفاده در این سرودها عبارتند از:

«بهمن ماه

به زمسدون که گُل سُر بـــــــــاهار سُز ایکُنه

به مِنِ خاطره هام ویدن یـــــــــــار سُز ایکُنه

گُلی امیدباهاری دِلُمه شــــــــــــــــــــاد ایکُنه

دل مُ هِی شُ وروز رَهبَرســـــــــــا یاد ایکُنه

گُلِ بیست ودُی بهمن ماه گُل پیروزی اسلامه

گُلِ سُرِ انـــــــــــــــقلابه،گُـــــــلِ وی دِنه امامه

سی همه امت اسلام و به ســــــــی رهبرمون

چینُ روز آبو مُوارِک به همــــــــــــــــه پیر وجوون

وا به وحـــــــــدت بِدِهیم دِس ودلامـــونِ به هم

بِنِشونیم گُـــــــــــل ایمون وکَنیم ریشــه ی غم

گُلِ بیست ودُی بهمن ماه گُل پیروزی اسلامه

گُلِ سُرِ انـــــــــــــــقلابه،گُـــــــلِ وی دِنه امامه

گُلِ پیروزی امــــــــــــــــــّـــت مِن بهمن دَراَوِید

شُوِ غـــــــم بار و ســـــیه روزی ایرون سَراُوِید

به مِنِ دَشـــــــــــــتُ دِلُم بـاغ و گُلِسدون اِدِرا

یه باهاری مِن سَرمــــــــــــــای زِمسدون اِدَرا

گُلِ بیست ودُی بهمن ماه گُل پیروزی اسلامه

گُلِ سُرِ انــــــــــــــــقلابه،گُـــــــلِ وی دِنه امامه

تو بیو تا همه مون بگریم جشــــــــــن و سُرور

زدِلامون بُکُنیم غم پـــــــــــــــــــــــاییزِ به سرور

گُلِ بیست ودُی بهمن ماه گُل پیروزی اسلامه

گُلِ سُرِ انــــــــــــقلابه،گُـــــــلِ وی دِنه امامه».

«داراب رئیسی بیدکانی».

*

«کُک مُس

«زردِکُه»سُزوبــــــــــــــــــــــــلندپُرِس چُویله

بلهر وقارچ وکُلُس مِـــــــــــــــــــــــن ره ایله

«کُه رنگ»سرچشـــــــمه ی«زاینده روده»

شُرشُرِ«زاینده رود» مــــــــــــــــــثلِ سُروده

قَه قَه کُگ ِ دَری رَمِ شیـــــــــــــــــــــــکالون

ویدن اَوُرِ باهارس ایــــــــــــــــــــــــدهه جون

«چارمحال»چه دل نیشـــــــین چه باصفایه

«بختیاری» بهترین خـــــــــــــــــــــاک خدایه

شال به کَد کُلَه بــــــه سَـر تفنگ به دَسدُم

خوام بِرُم پا «زردکُه »تِـــــــــــی کُگِ مَسدُم

شال به کَدچوخا به وَرتفنــــــــــگ به شونُم

عقشه گل عقشِ وُلات تَــش زی به جونُم».

«داراب رئیسی بیدکانی».

*

«چشمه سارون

بیا بریم به «زردکُه» سرچـــــــشمه « کارون»

بنشینیم یـــــــــه دمــــــون پا چشمه سارون

بِرُویم ز «زردکُه» تــــــــــــــــــــــــــا «کوه کلّار»

پای هرچشـمه وگُل یــــــــــــــــــه شُ وُنیم بار

بـــــــارون باهاره

سُزه وگل ایی باره

گـــــــــــــــوش بدیم بـــه قه قه کُگِ کُهسدون

گُل بـــــــــــــــگیم وگُل بــوخونیم به گُلِسدون

اَرباهـــــــــــــــــــــاری هــــه باهارِ «بختیاری»

اَردیاری هــــــــــــــــــــــــــــــه دیار «بختیاری»

بـــــــارون باهاره

سُزه وگل ایی باره

«زردکَه»ســـــــــــــرچشــمه ی«زاینده روده»

خاک مـــــــــــــــــــــــــــردون دلیر ودل سُروره

سر«چشمه دیمـــــــــــــــــه» یه شُ وُنیم بار

اُسَردِس بُــــــــــــــخُریــــــم سی شوق دیدار

بـــــــارون باهاره

سُزه وگل ایی باره

 

«داراب رئیسی بیدکانی».

*

«مهمون

مودِلُم ایخوا که مهمون بنه پاس به مِن ِ تیم

به مِن ِ مـــــــال خُمون میلس شـادی بگریم

تُ بیای اَر یـــــه دمون به مِــــــن ِ مال خُمون

به تُ ایدُم ز صــــــــفا به خـــــــدا جوهرِ جون

هَر وَخ که تُ مهمونُم بُوی اُ روز باهارِ سی مُ

هَر وَخ که نی بُویی مهمونُم دنیا شوِ تارِ سی مُ

چَقَدِ شـــــاد ایبـــوم اَرکه تُ مهمون م ُبُوی

مِن دل  جابِگـِری شـــمع شُوِسدون م ُبُوی

تُ هِدی ســـــــــــــی دل مُ به خدا اُرِ باهار

به کویر دل مُ هــــــــــــــمه دم هی ت ُ بُوار

هَر وَخ که تُ مهمونُم بُوی اُ روز باهارِ سی مُ

هَر وَخ که نی بُویی مهمونُم دنیا شوِ تارِ سی مُ

ز گُل روی تُ ایبو همـــــه جا روشن وشاد

قِدَم خیــــــر تُ مِن حـــــونه ی مانیرِه زیاد

تُ صــــــــــفایی همـــه جا به ولاتُم بِنِه پا

تُ بیاروا قَــــــــدَمِــــت همه جا لطف خدا

هَر وَخ که تُ مهمونُم بُوی اُ روز باهارِ سی مُ

هَر وَخ که نی بُویی مهمونُم دنیا شوِ تارِ سی مُ».

«داراب رئیسی بیدکانی».

***

 

«مندیر گُل

دم صُح وقد سَحــــــــــــــــَر مالِ زُنُم جار

شکر لله ایگُمُ وایـــــــــــــــــــــــلِ کُنُم بار

هَی هِی چوپونگل ولَرلَرِ میــــــــــــشون

عقل وهوشُمِ بَرِ نــــــــــــــــغمه ی کُگُون

مُ «لُر»عشایرم چــــــــــــــــــــادر نشینُم

شال و چوخا وَرکُنُم لالــــــــــــــه ایچینُم

ای خدا رحـــــــــــــمی بُکُن بـــارون بیایه

سُز وسیرِ آسمون چه بـــــــــــــــا صفایه

باروبُن بارکُنِن«هف لنگ»و«چـــــارلنگ»

مِهرِوون و سِرخُش و هم دل و هـم رنگ

تا نــــــــــــشینی و بُوینی« دشت لاله»

تُ ندونی کــــــــــــه سی چه بلبل ایناله

تا نیایه گُــــــــــــــــــــــــل مُ یه جا نَمونُم

شُوِ تاربـــــــــــــار ایکُنُم هرجا ای گَردُم».

«مسعود برخورداری ناغانی».

*

 

 

«باهارون

بی بــــــــــــریم زمال وِدر کونیم تماشا

عطر گُل مـــــوج ایزنه به دشت و صحرا

یُ صـــــــــــــــدای چه چهه یا بُنگِ بِرنُ

زخین بــــــــــــــــــــــرارونُم برفای اُیِ اَو

تُ بییُ بییُ فـصل باهار عزیزُم به بختیاری

تُ زدشــــــــــت لاله ای گُلُم مِی خَوَرنِئاری

سر بـــه شــون گُل ناهادلاله به صحرا

گردشــــــــــــون چرخ ایزَنه بلبل شیدا

کی دیده مِن ســـــــــرما مِنِ زِمَسدون

دَشد وصـحراگُل بیـــــاد چی لاله زارون

تُ بییُ بییُ فـصل باهار عزیزُم به بختیاری

تُ زدشــــــــــت لاله ای گُلُم مِی خَوَرنِئاری

 

گُ یَـــــــــــــــــلُم خَوَرکُنین چادر ورازین

بزنن ســـــــــــــــاز و دهل وایَک بوازین

بی بریم زمـــــــــــال وِدر کونیم تماشا

عطر گُل موج ایزنه به دشــــت و صحرا

تُ بییُ بییُ فـصل باهار عزیزُم به بختیاری

تُ زدشــــــــــت لاله ای گُلُم مِی خَوَرنِئاری

 

«مسعود برخورداری ناغانی».

***

«غریاز دهکرد

بیـــــــــــا ورکش یه جفـــت نو زپُجار

اَپا بنــــــــــــــداز دیگه پُجـــار نیم دار

بیا که مــــــــوسم «شا منظر» اومد

بر افـــــــــــــتو حایل چینه ســر اومد

خوشا غریاز دهکرد

نـــــسیم ناز دهکرد

بـــــــریم تلّه به تلّه «مَرغ دهــــکرد»

که زنگ دل نسیم «شط گیلون»برد

به پابوس« امون زاده دو معصـــوم»

بِتـــــــــُرکیم دُنگه دُنگه تا نَشِد شوم

خوشا غریاز دهکرد

نـــــسیم ناز دهکرد

بیا یــــک تل دلت بسپر به «سقّا»

به «ســـقّا خونه ی ارباب مـــیرزا»

اگه دل بِـــــسپُری دِل واز می شه

زِمَســــــــدونِ دلت غریاز می شه

خوشا غریاز دهکرد

نـــــسیم ناز دهکرد

 

«زمون خان»ولُوِ«زاینـــــــده رودش»

بنازم چل چُوِ «زاینـــــــــــده رودش»

بُراز چـــــــــــل چُوِش آمخـــــته اومد

فقا آتیــــــــــش خشمش مخته اومد

خوشا غریاز دهکرد

نـــــسیم ناز دهکرد».

«سیّدرسول موسویان دهکردی».

*

«خَرمَن کوفتن

خوشـــــــا پِیـسین ِ تُوِبِسدون با هم

یه خَرمَن رفـدن و خَــــــرمَن نِشوندَن

نِسیمِ دل نشـــــــــــــین آواز هَرچین

به گوش ِبَســــده ی خَرمَن رسوندن

گُـــــــلِ شادی زِتُوِسدون

همه جا ورهم گِلِ دَسمون

چـــــه صفایی،چه صفایی

گُلِ شُــــــــکرِاَدِلا با خنده ی لُ

به روی دجــه گندم را تکوندن

به هرگیج ودَکِش برکم وغربیل

گُل اَگُل واشــدن غنچه دروندَن

گُـــــــلِ شادی زِتُوِسدون

همه جا ورهم گِلِ دَسمون

چـــــه صفایی،چه صفایی

سر هرتاســــــه ودرگال خچّه

به زیر پـــــــای پُر پینه تِلوندَن

فِقا دِرزیـــــــــــدَنِ بارون غریاز

به روی دجـه گندم را کشوندَن

گُـــــــلِ شادی زِتُوِسدون

همه جا ورهم گِلِ دَسمون

چـــه صفایی،چه صفایی

 

کنار چــــــــــــــــاله ی آتیش مُخته

هِنا دادن بـــــــــه دَم آوازی خوندَن

نسیم دل نشــــــــین آواز هرسین

به گوش بَسدِه ی خَرمَن رسوندن

گُـــــــلِ شادی زِتُوِسدون

همه جا ورهم گِلِ دَسمون

چـه صفایی،چه صفایی».

 

«سیّد رسول موسویان دهکردی».

(2) مهدی امیری،متوّلد 1/2/1344ه ش در شهرکرد، کارشناس زبان وادبیات فارسی،رییس اداره ی فرهنگی هنری اداره ی کلّ آموزش و پرورش چهار محال وبختیاری.

خواندن 2027 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(1 رای)
K2_NEWS_NUMBER_CUSTOM 298

تصاویر منتخب

cache/resized/0c5748ca6c0e01a5ce6bb131f29fce92.jpg
بهترین مکان دنیا   یادی از گذشته کتابهای قدیم
cache/resized/12321a69d83e907b31596d1a70de700c.jpg
شهید رحمان استکی مسئولیت‌ها: آموزگار
cache/resized/60040d169d182bda9a5835255964ecbd.jpg
درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی جمعه به مکتب آورد
Template Settings

Color

For each color, the params below will give default values
Black Blue Brow Green Cyan

Body

Background Color
Text Color
Layout Style
Select menu
Google Font
Body Font-size
Body Font-family